خطر حمله زامبی یکی از نگرانی های انسان مدرن است که از فیلم‌ها هم می‌توان آن را حدس زد؛ اما آیا زامبی واقعی است و می‌تواند نسل انسان را تهدید کند؟
اول همه ملزومات اولیه برای بقای روزمره را تهیه کنید. آب، غذا، دارو، وسیله دفاعی و تا جایی که می‌توانید سلاح جمع کنید. سپس به مناطقی بروید که جمعیت کمتری دارند؛ زیرا هر منطقه که پرجمعیت‌تر باشد، مردم هر کار خطرناکی برای زنده ماندن انجام می‌دهند. مرحله سوم پیدا کردن پناهگاه امن برای دور ماندن از جمعیت مهاجمان زامبی است. زامبی‌ها معمولاً به صورت گروهی به دنبال شکار انسان و تغذیه از آن هستند.
با توجه به فیلم‌های زامبی محور و محبوبی مانند «قطار بوسان» تا سریال «مردگان متحرک» ممکن است از خودتان بپرسید آیا زامبی ها واقعی هستند؟ با توجه به دانش روز درباره طبیعت زیستی انسان، خوشبختانه باید بگوییم که جای نگرانی نیست و حمله زامبی به وجود نمی‌آید.
زامبی چیست؟
زامبی‌ها پیکرهای غیرمرده هستند که از بدن و مغز انسان تغذیه می‌کنند؛ آن‌ها درواقع تلفیقی از فرهنگ عام مردم و باورهای فولکلور هستند. به همین خاطر دانشمندان و نویسندگان تا به حال توانسته‌اند نظریه‌های مختلفی را درباره حمله زامبی و وضعیت آخرالزمانی وجود آن‌ها ارائه دهند. برخی نظریه‌ها معتقدند که ویروس عامل ایجاد زامبی می‌شود و در نظریه‌های دیگری هم به تشعشعات رادیواکتیو به عنوان علت اصلی ایجاد این موجود خطرناک اشاره شده است. آخرین و تازه‌ترین اثر سینمایی با محوریت زامبی، آلودگی قارچی لاعلاج را عامل بروز آن می‌داند.
زامبی ها واقعی یا فقط در فیلم‌ها؟
زامبی از سال 1968 و فیلم «شب مردگان زنده» تحت عنوان «غول» معرفی شد و تا امروز از نظر ماهیت و ویژگی‌ها تغییرات زیادی در آن اعمال شده است. زامبی‌های قدیمی کند اما بی‌رحم بودند و به آرامی خودشان را در دنیای انسان‌ها جا کردند.
زامبی‌های مدرن مانند زامبی فیلم “World War Z” نتیجه نظریه‌های دانشمندان پرسرعت و امروزی هستند. آن‌ها کاملاً نمرده‌اند، اما همچنان می‌توانند جسم بیجان میزبان را تصرف کنند و کمی هوش از خودشان نشان دهند.
۱۰ دلیل برای آنکه زامبی ها می‌توانند واقعی باشند یا نه
زامبی یک تناقض کامل است! این موجود نه مرده و نه زنده است؛ اما متحرک است و گاهی جمجمه قربانی را باز می‌کند تا مغزش را بخورد. جسم زامبی به وضوح دچار پوسیدگی می‌شود؛ اما همچنان در خیابان‌ها حرکت کرده تا قربانی تازه پیدا کند. در ادامه به بررسی ۱۰ دلیلی خواهیم پرداخت که نشان می‌دهد زامبی می‌تواند واقعی باشد یا خیر.
10. رطوبت، دشمن زامبی
گرما و رطوبت بالای هوا، روند پوسیدگی جسم انسان مرده را تسریع می‌کند. باکتری‌ها و حشرات به جسد حمله می‌کنند و آن را از بین می‌برند. همچنین سرمای هوا در زمستان باعث شکنندگی بیشتر جسم زامبی‌ها می‌شود؛ تا جایی که ممکن است هر حرکت کوچکی به جدا شدن دست و پای این مهاجم بی‌رحم بیانجامد.
اتفاقات طبیعی مانند وزش باد سنگین، باران شدید، اشعه فرا بنفش و ریزش بهمن می‌تواند جسم زامبی را به کلی از بین ببرد. شاید به همین خاطر باشد که در فیلم‌ها هم مشاهده می‌کنیم این مهاجمان ماندن در پارکینگ‌ها و زیرزمین‌های متروکه را ترجیح می‌دهند.
9. فاجعه حرکتی
زامبی ها واقعی هستند یا نه؟
ما همه حیوانات مکانیکی هستیم و به کمک ماهیچه‌ها، تاندون‌ها و عناصر مختلف اسکلتمان حرکت می‌کنیم. وقتی بخشی از این سیستم حرکتی مختل می‌شود، توانایی مکانیکی ما هم از بین می‌رود.
این حقیقت حتی پرسش به وجود می‌آورد که چرا بسیاری از زامبی‌های مدرن امروزی با وجود پوسیدگی چشمگیر در جسم و نمایان شدن گوشت و استخوان در بدنشان همچنان حرکت می‌کنند؟
حتماً تا به حال زامبی را در فیلمی تماشا کرده‌اید که به سرعت می‌دود تا انسان سالمی را شکار کند. ظاهراً این موجود بی‌مغز نمی‌داند که با استخوان‌های شکسته و ماهیچه‌های از هم گسسته نمی‌تواند دوام بیاورد. سیستم مرکزی مغز انسان با ارسال سیگنال به سلول‌های ماهیچه، همه حرکات را کنترل می‌کند. بسیاری از زامبی‌ها دچار آسیب جدی به جمجمه و مغز شده‌اند و بدین ترتیب نمی‌توانند منطقی رفتار کنند.
8. ایمنی ناممکن
ویروس‌ها، قارچ‌ها، باکتری‌ها و بسیاری مهاجمان میکروسکوپی دیگر در طول تاریخ به انسان حمله کرده و جانش را گرفته‌اند. انسان در قرن نوزده بالاخره متوجه شد که ریزترین مهاجمان مانند ویروس آبله و اچ آی وی احتمالاً سرسخت‌ترین و جدی‌ترین دشمنانش هستند.
سیستم ایمنی بدن انسان به کمک گلبول‌های سفید برای مدتی با مهاجمان مبارزه می‌کند و در مواردی هم پیروز می‌شود. از طرفی هم افرادی که دچار بیماری ضعف سیستم ایمنی هستند، با هر عفونت و ویروس کم اهمیتی دچار مشکل می‌شوند.
اما زامبی‌ها دیگر سیستم ایمنی ندارند و بدنشان محل مناسبی برای رشد انواع باکتری، قارچ و ویروس است. به همین خاطر ممکن است بدن زامبی درونی از بین برود.
7. فروپاشی متابولیسم
آیا زامبی ها واقعیت دارند؟
ما انسان‌ها برای تامین انرژی غذا می‌خوریم تا انرژی شیمیایی را به فعالیت‌های زیستی مانند نفس کشیدن تبدیل کنیم. متابولیسم یا سوخت و ساز مسئول رسیدگی به این امر است. همانطور که می‌دانیم، زامبی هم از مغز و بدن انسان تغذیه می‌کند تا زنده بماند؛ اما زامبی که موجود زنده نیست، پس بدنش فاقد توانایی متابولیسم است.
بدن انسان از لحظه غذا خوردن شروع به سوخت و ساز کرده و کالری هر لقمه را برای زنده ماندن استخراج می‌کند. زامبی‌ها فاقد سازوکار متابولیسم هستند و بدنشان نمی‌تواند مواد غذایی را به انرژی تبدیل کند.
6 . خطر حمله موش‌ها و سگ‌ها
اگر ترسناک ترین تئوری آخرالزمان از زبان مهندس سابق ناسا پیش آید، به همان اندازه که از زامبی‌ها می‌ترسید باید از گله سگ سانان مانند کفتارها، خرس‌ها، روباه‌ها و گرگ‌ها هم فرار کنید. این حیوانات پرسرعت هستند و اگر گرسنه شوند، حتی وحشی‌تر رفتار می‌کنند.
در شرایط آخرالزمانی، حیوانات هم با کمبود غذا مواجه هستند و برای بقای خود هر کاری می‌کنند. از طرفی بدن زامبی‌ها با گوشت و استخوان نمایان خود شکار مناسبی برای حیوانات درنده و حتی موش‌ها به نظر می‌رسد. بدین ترتیب زامبی انسانی ممکن است طعمه حیوانات دیگر شود.
5. کاهش حواس پنجگانه
زامبی ها واقعی یا فقط در فیلم‌ها؟
حواس پنجگانه بینایی، شنوایی، لامسه، چشایی و بویایی همگی برای بقای انسان ضروری است. بدون این حواس ممکن است گیاهان سمی بخوریم یا سرمان را بی هوا به در بکوبیم. خلاصه که اختلال در هرکدام این حواس ممکن است مرگ انسان را در پی داشته باشد.
زامبی‌ها بدن نامتوازنی دارند و فاقد برخی حواس انسانی هستند. روند پوسیدگی جسم هم باعث می‌شود بخش‌هایی مانند بافت حساس چشم به سرعت از بین برود و زامبی کور شود. پرده گوش هم به همین ترتیب از بین می‌رود و زامبی‌ها کور و کر در خیابان راه می‌افتند.
وقتی عملکردهای اصلی زامبی از بین برود، دیگر مهم نیست که تعدادشان چقدر زیاد است. آن‌ها دیگر قادر نخواهند بود جلوی پایشان را ببینند، چه برسد به اینکه انسان سالم هم شکار کنند.
4. انتقال دشوار بیماری
آیا زامبی ها واقعی می‌شوند؟
طبیعت از راه‌های ترسناک و مبتکرانه‌ای برای انتشار بیماری‌ها استفاده می‌کند. مثلاً سرخک را در نظر بگیرید که به سادگی و با سرفه و عطسه بین انسان‌ها شیوع پیدا می‌کند.
سرخک یکی از واگیرترین بیماری‌هایی شناخته می‌شود که تقریباً 90 درصد افراد مواجه شده با بیمار را هم درگیر خود می‌کند. این ویروس موذی می‌تواند دو ساعت در محیط باقی بماند تا میزبان بخت برگشته بعدی را پیدا کند و در بدنش تکثیر شود.
اما زامبی چکار می‌کند؟ زامبی باید بدن انسان را گاز بگیرد تا او را آلوده کند. این کار برای زامبی با بدن پوسیده دشوار است که شکار سالم پیدا کند و بتواند گاز محکمی هم از او بگیرد. زمانی که اشخاص بازمانده سرپناه پیدا کرده‌اند و احتمالاً گروهی زندگی می‌کنند، کار زامبی برای پیدا کردن، حمله و گاز گرفتن انسان سالم سخت می‌شود. این حقیقت می‌تواند روند آلوده شدن انسان‌ها و در نتیجه تعداد زامبی‌ها را کاهش دهد.
3. بی‌تفاوتی زمان نسبت به زخم زامبی
پیش از اختراع و تولید آنتی بیوتیک‌های موضعی، انسان از خراشیدگی‌های سطحی هم رنج می‌برد. آلودگی و میکروب ممکن است از همین بریدگی سطحی وارد بدن انسان شود و جا خوش کند.
البته بسیاری از مجروحان با شستن و ضدعفونی کردن محل جراحت می‌توانند از خطر ورود مهاجمان به بدنشان جلوگیری کنند. بدن انسان قادر است خودش را ترمیم کند، اما جسم پوسیده زامبی اینطور نیست. هر بریدگی در بدن زامبی نه تنها خوب نمی‌شود، بلکه عمیق‌تر و کشنده‌تر هم خواهد شد. هر چه جراحت زامبی عمیق‌تر شود، گوشت و استخوان پوسیده‌تر شده و جسم از هم می‌پاشد.
2. دفع نداشتن زامبی
معده انسان می‌تواند حدوداً یک لیتر مایع و جامد را در خود جای دهد. انسان همچنان که غذا می‌خورد و آن را به انرژی تبدیل می‌کند، همچنین بخشی را هم از بدن خود خارج می‌سازد. از طرف دیگر زامبی بدون توجه به گنجایش معده‌اش هر قربانی که ببیند، از آن تغذیه می‌کند.
اطلاع دقیقی از سیستم گوارش زامبی نداریم؛ اما هر مشکلی در این میان باعث می‌شود مزیتی از غذایی که می‌خورد دریافت نکند. از آنجا که بدن زامبی کاملاً پوسیده و خوب عمل نمی‌کند، ممکن است مغزی که از آن تغذیه می‌کند هم هضم نشود. هرچه زامبی مغز بیشتری بخورد، شکمش با مشکل بیشتری مواجه می‌شود و ممکن است در آخر بترکد!
1. زامبی‌های بی‌دندان
مینای دندان، سخت‌ترین عضو بدن انسان است. این ماده از دندان شما در مقابل غذایی که می‌جوید، محافظت می‌کند. اگر به خوبی از دندان‌ها مراقبت نکنید، دچار پوسیدگی و دندان دردهای شدید می‌شود.
اما زامبی‌ها که دندان‌هایشان را مسواک نمی‌کنند و نخ نمی‌کشند؛ پس عمر دندان‌هایشان هم کوتاه است. پس از آنکه روکش مینایی از بین رفت، دندان‌ها از لثه جدا می‌شوند و یک زامبی بی‌دندان هم نمی‌تواند انسان شکار کند و گازش بگیرد.
البته دندان از اولین بخش‌های بدن زامبی نیست که جدا می‌شود؛ بلکه ابتدا دست‌ها و پاها از جسم بیجانش کنده می‌شوند. از طرفی حتی دندان‌های شکسته هم می‌تواند خطرناک باشد و اگر قربانی حواسش نباشد، او را به چنگال مرگ بکشاند.
نتیجه‌گیری؛ زامبی ها واقعی می‌شوند؟
در آخر این احتمال وجود ندارد که شما شکار زامبی شوید؛ پس لازم نیست نگران دندان‌هایش باشید. در حال حاضر هیچ ویروس، قارچ یا اشعه رادیواکتیوی وجود ندارد که باعث ورود زامبی به دنیای انسان‌ها شود. زامبی‌ها به دنیال خیال تعلق دارند و وجود فیزیکی‌شان عملاً ممکن نیست.