ظرف مرموز فرازمینی که ناسا جرات باز کردن آن را ندارد

باز کردن ظرف فرازمینی ناسا که حاوی نمونه‌های یافته شده از سطح سیارک بنو است به چالش جدیدی برای NASA تبدیل شد.

گستردگی کیهان و جهان هستی، انسان را به تلاش و پافشاری برای یافتن پاسخ سوالات خود وسوسه می‌کند؛ پاسخ به سوال‌هایی که همواره ذهن ما را درگیر خود کرده است. آژانس فضایی ناسا، پیشگام در تحقیقات گسترده‌ی فضایی در ماه سپتامبر سال ۲۰۱۶ میلادی بود که در تکاپوی کسب اطلاعات از سیارک بنو، ماموریتی را با نام پروژه Osiris-Rex آغاز کرد که مستقیما توسط مرکز پرواز فضایی مارشال ناسا مدیریت می‌شود تا به‌صورت کاملا تخصصی از سطح سیارک بنو نمونه‌برداری و کاوشگری انجام دهد.

ناسا و ماموریتی سخت برای آزمایش نمونه‌ها

این پروژه که با هدف جمع‌آوری نمونه‌های آزمایشی از سطح این سیارک توسط کاوشگر Osiris-Rex راه‌اندازی شده بود، در سال ۲۰۲۱ پس از انجام یک ماموریت ۵ ساله به جو زمین بازگشت. ناسا تا به امروز با چالشی برای باز کردن درب محفظه TAGSAM مواجه بوده است که مهم‌ترین نمونه‌های یافته شده از سطح این سیارک در آن نگهداری می‌شود. البته دانشمندان ناسا در هنگام تلاش برای باز کردن درب محفظه TAGSAM توانستند خورده نمونه‌هایی که این فضاپیما با خود به زمین آورده بود را بررسی کنند. طبق اعلام مقامات ناسا، در داخل نمونه‌های سیارک بنو شواهدی از وجود کربن و آب پیدا شده است و این دو عنصر کلیدی و مهم برای حیات هستند.

سیارک بنو در کجا قرار دارد؟

سیارک بنو، یک سیارک به قطر تقریبی ۴۹۲ متر است که در نزدیک مدار زمین قرار دارد و جزو دسته سیارک های زمین گذر محسوب می‌شود. طبق نظریه‌ی کیهان‌شناسان، این سیارک حدودا چهار و نیم میلیارد سال قدمت دارد. دانشمندان معتقدند این سیارک میلیون‌ها سال قبل توسط یک دگرگونی کیهانی از یک سیاره غنی از منابع کربنی از نقاط دور دست جدا شده و آرام آرام در طی این سال‌ها نزدیک به زمین شده است.

نمونه های یافته شده از سیارک بنو

طبق شواهد، نمونه‌های یافته شده از کپسول، اگرچه داری ترکیبات کربنی آلی و آب هستند، اما بررسی دقیق ساختار سازنده این مواد کربنی نیاز به تحقیقات بیشتری دارد و برای آنالیز نمونه‌های بعدی این سیارک نیاز به تکنولوژی‌های جدیدی خواهد بود. در دو هفته ابتدایی بهره‌برداری از نمونه‌ها تمام امکانات از جمله پایش توسط میکروسکوپ الکترونی و اندازه‌گیری‌های دقیق توسط اشعه فروسرخ، اشعه ایکس، رادیوگرافی و تحلیل عناصر شیمیایی این ترکیبات انجام شد؛ اما با پیشرفت روزافزون علم و تکنولوژی، اطلاعات جدیدی از این نمونه‌ها برای آیندگان واضح و آشکار خواهد شد.

حجم نمونه به‌دست آمده تا به الان از این کپسول حدود ۲۵۰ گرم ذکر شده است که حجمی بالاتر از هدف ناسا برای جمع‌آوری نمونه در پروژه Osiris-Rex است. تقریبا ۵ درصد از کل وزن نمونه را ماده‌ی کربن تشکیل داده است. ناسا معتقد است انجام این پروژه، بیش از پیش این نظریه را قوت می‌بخشد که حیات روی سطح زمین در واقع از فضای خارج از جو به‌وجود آمده است. ناسا در ماه اکتبر سال ۲۰۲۳ میلادی اولین تصاویر و توضیحات را از نمای بیرونی نمونه Osiris-Rex به معرض دید عموم گذاشت.

ظرف فرازمینی ناسا در سال 2024 باز می‌شود؟

دانشمندان ناسا امیدوارند تا در نیم‌سال اول سال ۲۰۲۴ میلادی بتوانند نمونه‌های کامل موجود در محفظه‌ی TAGSAM را مورد آزمایش و بهره‌برداری قرار دهند و تمام تلاش‌های انجام گرفته بر سر این پروژه و ماموریت را هر چه سریع‌تر به نتیجه غایی برسانند. پروژه‌ای که بهای گزاف ۱.۱۶ میلیارد دلاری را برای این آژانس فضایی به‌همراه داشته است، اما مسئله اصلی اینجاست که این پروژه‌های جاه‌طلبانه فضایی ناسا تا چه حدی می‌تواند ارزشمند و مفید باشد؟ در جواب باید بگوییم این ذات نهفته‌ی بشر و عطش انسان برای جستجو در عالم هستی است که بشر را وادار به اکتشاف و تحقیق می‌کند؛ پس باید به جرات بگوییم که این پروژه‌ها فوق‌العاده ارزشمند هستند.