Go(x)° حل کننده فرمول خودکار برای بازیکنان geocaching است.
بعضی از چند کش مکان نهایی/مرحله را به شکل فرمول مشخص می کنند، به عنوان مثال: N 48 ° 43.(B)(E-4)(A-5)’ E 021° 14.(C-2)(A)(D-45)’.
Go(x)° منتشر شد geocachers از محاسبه خود به تنهایی، نوشتن مقادیر و تایپ مختصات نتیجه در برنامه نقشه با دست.
مورد استفاده معمولی از برنامه را می توان به صورت زیر خلاصه کرد:
1. فرمول را در Go(x)° کپی و جای‌گذاری کنید.
2. در صورت لزوم، متن چسبانده شده را ویرایش کنید تا فرمول معتبر دریافت کنید.
3. مقادیر متغیر مورد نیاز را وارد کنید.
4. روی نشانگر روی نقشه ضربه بزنید تا مکان در برنامه نقشه مورد علاقه خود باز شود.
فرمول و مقدار هر متغیر بلافاصله پس از وارد شدن به طور دائم ذخیره می شود.
در هر زمانی می توانید یک نتیجه جزئی محاسبه شده را مشاهده کنید. با مقادیر شناخته شده.
اگر همه مقادیر مورد نیاز وارد شده باشد و نتیجه به صورت مختصات معتبر باشد، نتیجه به طور خودکار روی نقشه نشان داده می شود و از آنجا می توانید مستقیماً آن را به برنامه های دیگر نقشه ارسال کنید.
تا کنون وجود دارد پشتیبانی از تشخیص مختصات به شکل X DD° MM.MMM’ Y DDD° MM.MMM’ (با تحمل حروف سفید، °، ‘ و غیره).
ارسال مستقیم مختصات به برنامه های دیگر پشتیبانی می شود: Google Maps، Locus Map Pro، Locus Map Free، Waze.
——– قوانین فرمول معتبر —— —
1. متن داخل پرانتز به عنوان فرمول جبری در نظر گرفته می شود (با عملگرهای استاندارد اولویت و تحمل برای نویسه های سفید) حاوی موارد زیر است:
- ثابت های اعشاری: 3.5، 7، -4، +0.01، 4، 8، -9،6، … (مقادیر با دقت تا سه رقم اعشار نمایش داده می شوند)
- متغیرها: a، x، BBB، Q1، Q2، شماره_1، … (زیرخط ‘_’ تنها نویسه غیر الفبایی مجاز در نام متغیر است)
- عملگرها: +، -، * ، /، :، %، ^ (به ترتیب: به علاوه، منهای، ضرب، تقسیم، تقسیم، مدول ، قدرت)
- پرانتز و پرانتز: ()، {}، [] (هر سه نوع یکسان هستند معنی)
2. نوشتار خارج از پرانتز دارای محدودیت‌های زیر است:
- فقط اعداد صحیح مجاز هستند
- نام متغیرها می تواند فقط حروف الفبا داشته باشد به جز W، E، N، S (این موارد برای نقاط قطب نما رزرو شده اند) و ‘_’
3. طول فرمول به محدود است. 1500 کاراکتر!
——– نمونه های فرمول ——–
N 48 ° 43 . C ( A + D ) D ‘
E 021 ° 15 . ( B – B ) ( C – A ) ( E )’
این فرمول معتبر با متغیرهای A, B, C, D, E است. کاراکترهای سفید داخل پرانتز (بین عملگرها و عملوندها) نادیده گرفته می شوند.< br>
N 48° 4D.(AB*BA+CB*D)’ E 021° 14.(CD-2*B)AC’
این فرمول معتبر با متغیرهای AB است , AC, B, BA, CB, CD, D. اگر حروف مجزا مخفف اعداد هستند، مناسب است که به حالت متغیرهای یک حرفی برویم و متغیرهای A، B، C، D را دریافت کنیم.
N 48 45. [ 108 + (ABB/15 )]
E 021 12. 305 – [ (ABB % 15) x 2 ] + A
این فرمول معتبر با متغیرهای ABB است، الف. با تغییر حالت متغیرهای یک حرفی، متغیرهای A، B را دریافت می کنیم.
به علاوه، یک قسمت دشوار وجود دارد – کاراکتر ‘x’. برنامه از شما درباره ‘x’ می پرسد – آیا عملگر ضرب است یا خیر.
اگر ‘خیر’ را انتخاب کنیم، ‘x’ به عنوان متغیر دیگری در نظر گرفته می شود.
N 48 °45.(2X)(2X+Y)(3X+2Y)
E 21°12.(3+X)(X+Y)(1+Y)
این فرمول معتبر است زیرا ضرب به طور خودکار در هر جایی که عملگر وجود ندارد اضافه می شود، یعنی (2X) به (2*X) یا به عنوان مثال تغییر می کند. (4(a+b)) به (4*(a+b)) و غیره تغییر خواهد کرد.
درج آثار ضرب فقط در داخل پرانتز. علامت B2 حتی در داخل پرانتز نیز به B*2 تغییر نخواهد کرد، زیرا به عنوان متغیر B2 شناخته می شود.
N48° (D+J+M+O).E(R:A) +(C+L+O)
E021° (G^I).(A+B+E+F+G+H+K+L+N+P)
این فرمول معتبر است ، اما اگر بخواهیم E در قسمت …E(R:A)… به عنوان متغیر شناخته شود، باید آن را داخل پرانتز قرار دهیم یعنی …(E)(R:A)…، زیرا E یک کاراکتر رزرو شده برای ‘East’ است.
اگر این قسمت را به …(E(R:A))… تغییر دهیم، ضرب بعد از E درج می شود و (E*(R: الف))
source