بن افلک در گفتوگوی جدید خود با مجله GQ بار دیگر دربارهی دلایل ناکامیاش در نقش بتمن در دنیای سینمایی زک اسنایدر صحبت کرد.
این بازیگر برندهی اسکار اولین بار در سال ۲۰۱۶ با فیلم Batman v Superman: Dawn of Justice در نقش شوالیهی تاریکی ظاهر شد و سپس در فیلمهایی مانند Justice League و The Flash این نقش را تکرار کرد. او در سال ۲۰۲۲ به Los Angeles Times گفته بود که تجربهی بازی در نقش بتمن برایش “وحشتناک” و “بدترین تجربهی ممکن” بوده است. اکنون، او جزئیات بیشتری از این تجربهی تلخ را فاش کرده است.
افلک در مصاحبه با GQ توضیح داده:
دلایل زیادی وجود دارد که چرا این تجربه برای من واقعاً طاقتفرسا بود. و همهی آنها هم فقط به این موضوع ساده برنمیگردد که در یک فیلم ابرقهرمانی بازی میکردم. من دیگر علاقهای به این ژانر ندارم، اما نه به خاطر آن تجربهی بد، بلکه صرفاً به این دلیل که دیگر چیزی در این سبک برایم جذاب نیست. اما مطمئناً نمیخواهم تجربهای مثل آن را تکرار کنم. بخش زیادی از مشکل، عدم هماهنگی در اهداف، انتظارات و درک متقابل بود. علاوه بر این، در آن زمان من خودم هم چیز خاصی برای ارائه به این پروژه نداشتم. اشتباهات بزرگی در آن مقطع داشتم.
او ادامه داد:
میتوانم بگویم که اشتباهاتم بهعنوان یک بازیگر را میتوان در فیلمها مشاهده کرد و دربارهی آنها قضاوت کرد، اما بخش مهمتر مربوط به این بود که چرا تجربهی بدی داشتم. بخشی از آن به این دلیل بود که من هر روز با احساس ناراحتی سر کار میرفتم. انرژی مثبتی به پروژه اضافه نمیکردم. مشکلی ایجاد نمیکردم، اما فقط کارم را انجام میدادم و میرفتم. اما شما باید بیشتر از این تلاش کنید.
افلک اکنون شرکت تولیدی Artists Equity را اداره میکند و معتقد است که یکی از دلایل جذب او به این پروژه، تلاش برای جلوگیری از تکرار اتفاقات دوران بتمن است. او توضیح داد:
میخواهم همکاریهایی ایجاد کنم که در آن فیلمسازان، بازیگران و استودیو همسو باشند تا دیگر چنین عدم هماهنگیهایی رخ ندهد و تجربهی کاری بسیار بهتری داشته باشیم.
با این حال، افلک به این موضوع اشاره کرد که لحظات خوبی نیز در طول فیلمبرداری داشته و از دیدگاه خلاقانهی خود برای نمایش بتمنی “پیرتر، شکستخورده و آسیبدیده” لذت برده است. اما در نهایت، تضادی بین شخصیت بتمن او و دنیای گستردهتر DC ایجاد شد، زیرا استودیو نگران بود که این نسخهی تاریک و بزرگسالانه از شوالیهی تاریکی، مخاطبان جوان را از دست بدهد.
او در اینباره گفت:
مشکل این بود که فیلم داشت به سمت اثری برای مخاطب بزرگسالتر میرفت. حتی پسر خودم هم در آن زمان از دیدن فیلم میترسید. وقتی این را دیدم، گفتم: «اوه، لعنتی، ما یک مشکل جدی داریم.» از آنجا بود که اختلاف شروع شد: کارگردانی که میخواست در همان مسیر ادامه دهد و استودیویی که میخواست مخاطبان جوانتر را حفظ کند. وقتی دو طرف میخواهند کارهای متفاوتی انجام دهند، نتیجه چیزی جز یک آشفتگی نخواهد بود.
source