مدیرعامل انویدیا در طول روز چقدر کار می‌کند؛ آیا تعادل بین زندگی و کار باعث موفقیت شما می‌شود؟

در حالی که بسیاری از رهبران صنایع فناوری درباره «تعادل میان کار و زندگی» صحبت می‌کنند، جنسن هوانگ، بنیان‌گذار و مدیرعامل انویدیا، مسیر کاملاً متفاوتی را برگزیده است؛ مسیری که در آن، زندگی شخصی عملاً زیر سایه‌ی تمام‌وقتِ یک غول فناوری قرار گرفته و شبانه‌روز به توسعه‌ی آینده‌ای مبتنی بر هوش مصنوعی اختصاص داده شده است.

بخش آنلاین رسانه معتبر فورچون، طی هفته گذشته گزارشی را از وضعیت زندگی و کار جنسن هوانگ و اشاره‌های متعددی به زندگی شخصی و زمانبندی کاری بسیاری از مدیران بزرگترین شرکت‌های دنیا منتشر کرده که شاید تصور شما نسبت به زندگی این افراد را به صورت بنیادین تغییر دهد.

در بخش‌هایی از مصاحبه‌های اشاره شده در این گزارش آمده که برای موفقیت و رسیدن به قله‌های بسیار رفیع دنیای فناوری و کاری، تصور یک زندگی متعادل بین کار و فراغت از آن، ممکن نیست. افراد بسیار بزرگ و مدیران درجه یک دنیای فناوری دیگر نمی‌توانند حداقل یک سوم از زمان روز خود را در اختیار خودشان و خانواده‌شان باشند.

در ادامه با ما و این گزارش جالب توجه همراه باشید.

مدیرعاملی که حتی هنگام تماشای فیلم هم ذهنش درگیر کار است

در گفت‌وگویی که نخستین‌بار در سال گذشته میان هوانگ و پاتریک کالیسون، مدیرعامل شرکت استرایپ، انجام شد و اخیراً دوباره در فضای مجازی ترند شده است، مدیرعامل ۶۲ ساله‌ی انویدیا با صراحت بی‌سابقه‌ای از سبک کاری خود گفت:

من از لحظه‌ای که بیدار می‌شوم تا وقتی که به خواب می‌روم، مشغول کارم. هفته‌ای هفت روز. حتی وقتی کاری نمی‌کنم، در حال فکر کردن به کار هستم… فیلم می‌بینم، اما چیزی یادم نمی‌ماند، چون ذهنم جای دیگری‌ست.

این سبک زندگی افراطی شاید برای بسیاری غیرقابل تصور باشد، اما با نگاهی به اعداد و دستاوردها، به‌سختی می‌توان با او بحث کرد. انویدیا اکنون با ارزشی بالغ بر ۴.۲ تریلیون دلار، عنوان ارزشمندترین شرکت جهان را به خود اختصاص داده است؛ رقمی که حتی از مجموع ارزش بازار دو شرکت آمازون و متا (۴.۱ تریلیون دلار) نیز فراتر می‌رود.

بزرگترین آرزوی هوانگ: ساخت «هوش مصنوعی یکپارچه» در قلب انویدیا

هوانگ در ادامه‌ی این گفت‌وگو با کالیسون اشاره می‌کند که بخش بزرگی از زمانش صرف «تصور آینده» و «رؤیاپردازی فناورانه» می‌شود. او در این‌باره می‌گوید:

گاهی اوقات مشغول فکر کردن هستی که اگر فلان ایده را اجرا کنیم، چه خواهد شد… این هم نوعی کار است، هم خیال‌پردازی است، هم مهندسی آینده.

بزرگ‌ترین آرزوی هوانگ، به‌گفته خودش، این است که تمامی اجزای انویدیا را به یک هوش مصنوعی واحد و عظیم تبدیل کند. هدف نهایی؟ ایجاد مقیاسی بی‌سابقه برای عملیات شرکت و شاید حتی دستیابی به اندکی تعادل برای خودش و کارکنانش. هوانگ درباره این ایده می‌گوید:

می‌خواهم انویدیا را به یک هوش مصنوعی عظیم تبدیل کنم. تصور کن چقدر فوق‌العاده خواهد بود. شاید آن وقت بتوانم برای اولین‌بار به تعادل کار و زندگی برسم.

فرهنگ کاری انویدیا؛ جایی برای آسان‌گیری نیست

اما این سبک کاری فقط محدود به رأس هرم مدیریتی نیست. طبق گزارشی از بلومبرگ، فرهنگ کاری در انویدیا بسیار سخت‌گیرانه است؛ بسیاری از کارکنان سابق این شرکت اعلام کرده‌اند که کار کردن تا ساعت یک یا دو بامداد و هفت روز در هفته در دسترس بودن، بخشی از هنجار سازمانی در تیم‌های مهندسی و توسعه‌ی محصول تیم سبز بوده است.

دعوا و داد و بی‌داد در جلسات جزء فرهنگ کاری انویدیاست!

در برخی جلسات فنی، شدت فشار آن‌چنان بالا بوده که به‌گفته منابع آگاه، مشاجره‌های لفظی و فریاد زدن نیز امری معمول تلقی می‌شده است. با این حال، بسته‌های حقوقی بسیار جذاب و فرصت رشد در کنار برند پیشرو انویدیا باعث شده بود ترک شغل برای بسیاری از کارمندان تصمیمی دشوار باشد.

خود هوانگ نیز در مصاحبه‌ای با برنامه‌ی CBS 60 Minutes در سال گذشته تأکید کرده بود که حضور در انویدیا نباید با توهم «آسان‌ بودن» همراه باشد:

اگر می‌خواهید کارهای خارق‌العاده انجام دهید، نباید انتظار داشته باشید مسیرتان آسان باشد.

نقطه‌ی مشترک بزرگان صنعت: موفقیت با بهای سنگین تعادل

سبک زندگی و رهبری هوانگ شاید افراطی به‌نظر برسد، اما او تنها کسی نیست که چنین رویکردی دارد. به‌عنوان مثال، لیور لونسشتاین، مدیرعامل برند خوراکی That’s It Nutrition، در مصاحبه‌ای با Fortune می‌گوید که حتی در تعطیلات هم نمی‌تواند از مسئولیت کاری خود فاصله بگیرد:

حتی وقتی در سفر هستم، عملاً ۲۴ ساعت شبانه‌روز درگیر کارم. واقعاً نمی‌توانی شرکتت را کنار بگذاری.

همین تجربه را حتی چهره‌های سیاسی هم تأیید کرده‌اند. باراک اوباما، رئیس‌جمهور سابق ایالات متحده، در پادکست The Pivot عنوان کرده بود:

اگر می‌خواهی در چیزی عالی باشی، چه در ورزش، چه موسیقی، چه تجارت، چه سیاست، باید دوره‌هایی از زندگی‌ات را کاملاً وقف آن کنی. در این دوره‌ها تعادل مفهومی ندارد.

و در نهایت، لوسی گائو بنیان‌گذار میلیاردر شرکت هوش مصنوعی Scale AI، به جوانان نسل Z توصیه می‌کند اگر احساس نیاز به تعادل شدید دارند، شاید باید به مسیر شغلی خود دوباره فکر کنند:

اگر واقعاً حس می‌کنی نیاز به تعادل کار و زندگی داری، احتمالاً در شغل درستی نیستی.

موفقیت به سبک انویدیا؛ الهام‌بخش یا آزاردهنده؟

مدیریت هوانگ را می‌توان نماد یک «رهبری فناورانه بی‌وقفه» دانست؛ سبکی که در آن زمان، مرز ندارد و کار با زندگی یکی می‌شود. گرچه این رویکرد به رشد خیره‌کننده انویدیا و پیشروی آن در حوزه‌ی هوش مصنوعی انجامیده، اما سؤال کلیدی باقی می‌ماند:

آیا رسیدن به قله‌های صنعت، تنها با چشم‌پوشی از زندگی شخصی ممکن است؟ یا می‌توان الگوهای نوینی از رهبری خلق کرد که بدون حذف مرزهای انسانی، موفقیت‌های فناورانه را هم رقم بزند؟

نظر شما در این مورد چیست؟ این سبک زندگی را به بهای موفقیت بی‌نظیر حاصل شده، می‌پسندید؟