فیلم سینمایی Americana با هنرنمایی سیدنی سوئینی و هالزی، توانسته نمرات نسبتا خوبی را از منتقدان دریافت کند.
فیلم Americana یک وسترن نوآر مدرن و هیجان‌انگیز است که داستان گروهی از شخصیت‌های متفاوت را دنبال می‌کند، از جست‌وجوگران عدالت گرفته تا سوداگران بازار سیاه که برای به‌دست آوردن یک شیء به‌شدت ارزشمند درگیر رقابت می‌شوند. این اثر توسط تونی توست نوشته و کارگردانی شده که نخستین تجربه سینمایی‌اش محسوب می‌شود.
داستان فیلم Americana حول محور دزدیده شدن یک پیراهن ارواح مقدس متعلق به قوم لاکوتا می‌چرخد؛ این شیء آن‌چنان اهمیت فرهنگی دارد که زندگی افراد بسیاری از یک پیش‌خدمت خجالتی تا یک سرباز بازنشسته را به‌طور خشونت‌باری در مسیری مشترک قرار می‌دهد. سیدنی سوئینی، پال والتر هاوزر و هالزی از جمله بازیگران این اثر هستند.
تاکنون در وب سایت راتن تومیتوز ۱۶ نقد برای فیلم Americana منتشر شده که امتیاز ۸۱ درصد را برای آن به همراه داشته است. در وب سایت متاکریتیک نیز امتیاز ۶۸ از صد برای این فیلم به ثبت رسیده که بر اساس ۶ نقد منتشر شده برای آن در این وب سایت است. در ادامه نظر منتقدان درباره این فیلم را مشاهده می‌کنید.
نظر منتقدان درباره فیلم Americana
- راتن تومیتوز | ۱۶ نقد – امتیاز ۸۱ درصد
- متاکریتیک | ۶ نقد – امتیاز ۶۸ از صد
«۱۰۰/۱۰۰ The Playlist | منتقد: سایمون تامپسون»
با استفاده از کلیشه‌ها و بازی با آن‌ها و با ضرب‌آهنگی دقیق و خلاقانه در پرداخت مفاهیم اجتماعی و فرهنگی، ظرافتی در کار وجود دارد که تصویر کلاسیک از مرکز آمریکا و ساکنان آن را به روز و غنی می‌کند. بازآفرینی خلاقانه Americana نور و سایه‌ای ضروری به یک روایت آشنا می‌بخشد و باعث می‌شود حس منحصربه‌فردی پیدا کند.
«۸۳/۱۰۰ IndieWire | منتقد: رافائل معتمیور»
فیلم ساخته تونی توست اثری جذاب، خشن و در مجموع سرگرم‌کننده است که هم طنز سیاه دارد، هم بازی‌های تأثیرگذار و هم قلبی بزرگ (به‌علاوه تعداد زیادی قلب واقعی که هدف گلوله یا ضربه چاقو قرار می‌گیرند).
«۸۰/۱۰۰ The Hollywood Reporter | منتقد: جاستین لاو»
اگرچه فیلم Americana به‌طور خاص ژانر وسترن را بازآفرینی نمی‌کند، اما تصویر تونی توست از شخصیت‌هایی که یا با حرص و طمع بی‌مهار یا با نیاز موجه پیش می‌روند، به بخش‌هایی از جامعه که اغلب نادیده گرفته می‌شوند، صدا می‌بخشد؛ کسانی که برای داشتن اختیار و احترام تلاش می‌کنند.
«۸۰/۱۰۰ Rolling Stone | منتقد: مارلو استرن»
این داستان در پنج فصل و از طریق چندین خط روایی روایت می‌شود و اولین فیلم بلند تونی تست یک اودیسه عجیب و درگیرکننده است که حال‌وهوایی شبیه ترکیب تارانتینو و The Sugarland Express (با چاشنی قابل‌توجه Smokey and the Bandit) دارد. فیلم پر از ایده‌های خلاقانه و بازی‌های درخشان است، به‌خصوص سیدنی سویینی» و پال والتر هاوزر که شیمی عاشقانه‌شان به‌شدت دلنشین است و مک‌کلارنون که چهره‌ای خشک‌بیان و بامزه از انتقام ضد‌استعماری ارائه می‌دهد.
«۵۵/۱۰۰ The Daily Beast | منتقد: نیک شگر»
اما در سوی دیگر، فیلم یک نئو-نوآر کند و یکنواخت با فضای روستایی است که نه نوآوری دارد و نه از بازیگر اصلی کاریزماتیک و هم‌بازی‌های توانمندش به‌خوبی استفاده می‌کند.
«۲۵/۱۰۰ New York Post | منتقد: جانی اولکسینسکی»
این اثر گروهی خشونت‌آمیز و اعصاب‌خردکن، پر از شخصیت‌هایی است که با فریاد «ببینید چقدر عجیبیم!» معرفی می‌شوند و قابل‌تحمل نیستند؛ روایتی تقلیدی از برادران کوئن با عمقی به اندازه یک نان تورتیلا.
source