امامعلی حبیبی، اسطوره کشتی ایران و قهرمان المپیک که نامش در تالار مشاهیر اتحادیه جهانی کشتی ثبت شده است، پس از تحمل دورهای طولانی از بیماری درگذشت.
امامعلی حبیبی زاده ۵ خرداد ۱۳۱۰ در بابل بود. او در ۱۲ سالگی و بعد از فوت پدر به همراه خانواده به قائمشهر رفت و در کنار کارگری در کارخانه نساجی به تمرینات کشتی روی آورد. وی خیلی زود تواناییهایش در فنون ایرانی کشتی آزاد را نشان داد و در نهایت توانست نخستین نشان طلای بازیهای المپیک سال ۱۹۵۶ را برای ایران کسب کند. او همچنین موفق شد سه عنوان قهرمانی در رقابتهای قهرمانی جهان، نشان طلای بازیهای آسیایی ۱۹۵۸ و پنج عنوان قهرمانی در ایران را از خود به یادگار بگذارد.
امامعلی حبیبی پس از کنارهگیری از دنیای کشتی، وارد سیاست شد و در سال ۱۳۴۲، از حوزه بابل به مجلس شورای ملی راه یافت. فعالیتهای او در دوران چهار سال نمایندگی مجلس و تلاشهایی که برای کمک به مردم میکرد، باعث شد حدود ۱۲۰ هزار تومان زیر بار قرض برود، بنابراین با تشویق دوستان به بازی در آثار سینمایی ترغیب شد تا بتواند بدهی طلبکاران را پرداخت کند.
امامعلی حبیبی نخستینبار در فیلم سینمایی «ببر مازندران» به کارگردانی ساموئل خاچیکیان ظاهر شد. او همکاریاش با خاچکیان را در فیلم «جهنم سفید» نیز ادامه داد. سپس در فیلم «آدم و حوا» ساخته امیر شروان در کنار کتایون امیرابراهیمی به ایفای نقش پرداخت. امامعلی حبیبی همچنین در دو اثر کمال دانش با نامهای «رام کردن مرد وحشی» و «مرد جنگل» نیز حضور داشت. ورود او به سینما متاثر از موفقیت دیگر کشتیگیرانی همچون محمدعلی فردین در این صنعت بود. اگرچه فعالیتهای بازیگری، عایدی مالی خوبی برای حبیبی داشت اما او هیچ گاه نتوانست در سینما به اندازه کشتی، شهرت کسب کند.
source