تصرف عدوانی به وضعیتی گفته می‌شود که فردی بدون رضایت مالک قانونی، ملکی را به تصرف درآورد یا از تصرف قانونی دیگری جلوگیری کند. این موضوع معمولاً در قالب تجاوز به ملک، تغییر کاربری غیرمجاز یا جلوگیری از استفاده مالک از ملک خود بروز می‌کند.

در حقوق مدنی، تصرف عدوانی صرفاً نقض مالکیت نیست، بلکه نوعی عمل غیرقانونی است که به مالک حق شکایت می‌دهد. قانون‌گذار برای حفاظت از مالکیت، امکان طرح دعوای فوری و درخواست رفع تصرف را پیش‌بینی کرده است.

چند نکته مهم:

اثبات مالکیت: برای طرح دعوای رفع تصرف عدوانی، مالک باید سند مالکیت یا مدرکی دال بر حق خود ارائه دهد.

سریع بودن اقدام قضایی: تصرف عدوانی معمولاً نیاز به رسیدگی فوری دارد تا مالک ضرر بیشتری نبیند.

محدوده تصرف: حتی تصرف جزئی بدون اجازه مالک، مشمول قوانین مربوط به تصرف عدوانی است.

تفاوت با تصرف مشروع: تصرف مشروع ممکن است ناشی از قرارداد، ارث یا سایر مجوزهای قانونی باشد، در حالی که تصرف عدوانی فاقد چنین مجوزی است.

در نتیجه، تصرف عدوانی یک نقض جدی مالکیت است و بهره‌گیری از ابزارهای قانونی برای رفع آن، هم حق مالک و هم الزام قانونی متصرف غیرمجاز را تأمین می‌کند.

مثلا؛؛
فرض کن یه مغازه اجاره کردی و مستاجر قبلی هنوز بخشی از ملک رو تخلیه نکرده و وسایلش رو جمع نکرده. حتی اگر خودش ادعا کنه حق داره، این تصرفش بدون اجازه توست و قانون این حق رو به تو میده که سریع اقدام کنی و ملک رو پس بگیری.

منبع:
https://moshirin.com

source

توسط siahnet.ir