برد اسمیت، سومین بیمار دریافتکننده ایمپلنت مغزی نورالینک که به دلیل بیماری ALS قادر به تکلم نیست، اکنون به لطف این فناوری و هوش مصنوعی، توانایی صحبت کردن با صدای خودش را بازیافته است.
شرکت نورالینک، استارتاپ تحت مدیریت ایلان ماسک، بار دیگر خبرساز شد. برد اسمیت، سومین انسانی که ایمپلنت مغزی این شرکت موسوم به «Link» را دریافت کرده، با وجود ابتلا به بیماری ناتوانکنندهALS ، اکنون قادر است با کمک این فناوری و هوش مصنوعی، با صدای شبیهسازیشده خودش ارتباط برقرار کند.
اسمیت که به دلیل ALS قادر به حرکت دادن هیچ بخشی از بدن خود به جز گوشههای دهان و چشمانش نیست و برای تنفس به دستگاه وابسته است، پیش از این برای ارتباط به سیستمهای ردیابی چشم متکی بود که محدودیتهای زیادی، به خصوص در محیطهایی با نور زیاد، داشتند. اما ایمپلنت نورالینک که در قشر حرکتی مغز او کاشته شده، این محدودیتها را از میان برداشته است. این ایمپلنت کوچک که اندازه آن تقریباً معادل پنج سکه روی هم است، سیگنالهای مغزی را ثبت و از طریق بلوتوث به کامپیوتر ارسال میکند و به اسمیت اجازه میدهد تا با قدرت ذهن، نشانگر ماوس را کنترل کرده و تایپ کند.
غلبه بر محدودیتها با کمک هوش مصنوعی
یکی از شگفتانگیزترین جنبههای این پیشرفت، بازگرداندن «صدای» برد اسمیت است. با استفاده از هوش مصنوعی و نمونه صداهای ضبط شده او پیش از دست دادن توانایی تکلم، صدایی دیجیتال و کاملاً شبیه به صدای واقعی خودش ساخته شده است. او اکنون میتواند با تایپ کردن از طریق ایمپلنت، با صدای خودش صحبت کند.
اسمیت با انتشار پستی در شبکه اجتماعی X توضیح میدهد:
من ALS دارم، یک بیماری واقعاً عجیب که نورونهای حرکتی کنترل کننده عضلاتم را از بین میبرد، اما بر ذهنم تأثیری نمیگذارد. من نمیتوانم چیزی جز چشمانم را حرکت دهم و برای زنده ماندن و نفس کشیدن کاملاً به دستگاه تنفس مصنوعی وابسته هستم.
برای سرعت بخشیدن به فرآیند ارتباط، که یکی از چالشهای اصلی بیماران ALS است (زیرا سرعت فکر کردن از سرعت تایپ بیشتر است)، تیم نورالینک با همکاری اسمیت یک برنامه چت مبتنی بر هوش مصنوعی توسعه داده است. این برنامه با تحلیل مکالمه، پاسخهای احتمالی را پیشنهاد میدهد که اسمیت میتواند آنها را انتخاب کرده و با صدای شبیهسازی شده خود بیان کند. این سیستم از مدل هوش مصنوعی Grok 3 استفاده میکند.
برد اسمیت در ویدئویی که با استفاده از همین فناوری ساخته، ضمن نمایش قابلیتهای سیستم، از تأثیر عمیق آن بر کیفیت زندگی خود گفت. او با وجود تمام سختیهای بیماری ALS، روحیه خود را حفظ کرده و از اینکه بخشی از این پروژه پیشگامانه است، ابراز خوشحالی میکند. او معتقد است این فناوری پتانسیل کمک به افراد بیشماری را دارد:
اشتباه نکنید، ALS هنوز هم واقعاً سخت است، اما من در مورد تصویر بزرگتر صحبت میکنم. تصویر بزرگتر این است که من خوشحالم و میتوانم با تلهپاتی کامپیوتر را کنترل کنم. زندگی خوب است.
این موفقیت نورالینک، گامی مهم در مسیر تحقق پتانسیل رابطهای مغز-رایانه برای بهبود زندگی افراد دارای معلولیتهای شدید و باز کردن درهای جدیدی در تعامل انسان و فناوری محسوب میشود.
source