امکان زنده ماندن انسان در سیاه چاله وجود دارد؛ بررسی راه‌های مختلف

گام نهادن انسان در دنیای ناشناخته سیاه چاله و زنده ماندن در آن

سیاه چاله همچون یک جاروبرقی نیست که در جهان هستی حرکت کرده و هر چیزی که در مسیر آن قرار دارد را ببلعد. آنها با توجه به جرم خود تاثیرگذاری گرانشی محدودی دارند. در نتیجه اگر اجرام از مرز مشخصی که افق رویداد نامیده می‌شود نگذرند، هنوز امکان فرار وجود دارد. هرچند ما امروز می‌خواهیم چگونگی زنده ماندن انسان پس از گذشتن از افق رویداد سیاه چاله را بررسی کنیم.

پس از گذشتن از این نقطه حتی بزرگترین ستاره‌های جهان نابود می‌شود. هرچند انسان می‌تواند با روش‌های گوناگون از مرگبارترین نقطه جهان هستی فرار کند. برخی از این روش‌ها با دانش فعلی ممکن هستند و برخی دیگر با پیشرفت علم و جلو رفتن در مقیاس کارداشف میسر می‌شوند.

راه‌های زنده ماندن انسان در سیاه چاله بدون فناوری‌های عجیب

تاکنون دو نوع سیاه چاله ستاره‌ای و کلان‌جرم در جهان شناسایی شده است. سیاهچاله ستاره‌ای معمولاً ۵ تا ۲۰ برابر خورشید جرم دارد و شعاع افق رویداد آن از چند کیلومتر فراتر نمی‌رود. هر چقدر به افق رویداد این نوع سیاه‌چاله نزدیک‌تر شوید، نیروی کشندی قوی‌تر و شدیدتر می‌شود. به صورتی که مثلاً پاهای انسان نسبت به سر نیروی گرانش فوق العاده بیشتری را تجربه خواهند کرد و پدیده اسپاگتی شدن رخ می‌دهد. در واقع انسان قبل از وارد شدن به این نوع سیاه چاله تکه‌تکه خواهد شد.

رفتن به سیاه چاله کلان جرم و چالش‌های آن

ماجرا برای سیاه‌چاله‌های کلان‌جرم فرق می‌کند. جرم آنها حتی به میلیون‌ها یا میلیاردها برابر خورشید می‌رسد. شعاع افق رویداد این نوع سیاه‌چاله‌ها معمولاً در مقیاس میلیون کیلومتر بیان می‌شود. جالب اینکه نیروی کشنده اینگونه سیاه‌چاله‌ها بسیار ضعیف‌تر از سیاه‌چاله‌های ستاره‌ای است. به همین خاطر نه تنها یک جسم توانایی نزدیک شدن به افق رویداد را دارد، بلکه حتی می‌تواند از آن بگذرد.

بله تردیدی وجود ندارد که پس از افق رویداد نیروی گرانشی وحشتناکی وارد می‌شود؛ اما هنوز نوبت به مرگ نرسیده است. به باور دانشمندان فیزیک اگر انسان وارد یک سیاه چاله کلان‌جرم شود، می‌تواند با تجهیزات مناسب حداقل تا چند دقیقه زنده بماند. گرچه پس از آن به سمت تکینگی کشیده خواهد شد و دیگر راه نجاتی وجود ندارد.

مشکل دیگر اینجاست که مشاهدات و تجربه‌های فوق العاده شما در سیاه‌چاله قابل انتقال نخواهند بود. در واقع شما به دانشی ویژه دست پیدا می‌کنید و آن دانش در دل سیاه چاله با شما دفع خواهد شد. پس اگر احتمال زنده ماندن انسان حتی برای چند دقیقه در سیاهچاله وجود دارد چرا در اخبار علمی هیچ صحبتی در این رابطه نیست؟

نزدیک‌ترین سیاه‌چاله کلان جرم به ما در مرکز کهکشان راه شیری قرار دارد. متاسفانه برای رسیدن به کمان ای* باید ۲۶ هزار سال نوری را طی کنیم. با سریع‌ترین فضاپیماهای ساخت بشر این مسیر حداقل ۴۵۰ میلیون سال طول می‌کشد. حالا بیایید تصور کنیم که امکان رسیدن به سرعت نور (یا نزدیک به آن) و می‌توانیم به نقاط دور کهکشان سفر کنیم. آیا راه‌های دیگری برای زنده ماندن انسان در سیاه‌چاله وجود دارد؟

استفاده از کرم‌چاله

بهترین راه این است که شانس زنده ماندن خود در سیاه چاله را بالا ببریم. برخی دانشمندان باور دارند که شاید سیاه‌چاله‌های چرخان به کرم‌چاله متصل باشند. به این صورت که تعداد کمی از مسیرهای موجود در سیاه چاله به یک خروجی نهایی می‌رسد. بحث اینکه شاید سیاه چاله دروازه‌ای برای ورود به جهان دیگر باشد نیز به همین مسئله مربوط می‌شود. حتی دانشمندان زیادی فکر می‌کنند که کل جهان هستی درون یک سیاه‌چاله غول پیکر قرار دارد.

به باور دانشمندان کرم چاله نمی‌تواند برای ورود انسان پایدار باشد، هرچند اگر روزی بتوانیم به ماده‌ای با چگالی انرژی منفی دست پیدا کنیم، امکان پایدارسازی کرم چاله نیز وجود خواهد داشت. در چنین حالتی می‌توان از امکان زنده ماندن انسان در سیاه‌چاله و رفتن به جهانی دیگر صحبت کرد.

راه‌های زنده ماندن انسان در سیاه چاله با فناوری‌های بسیار پیشرفته

اگر علم انسان به صورت چشمگیری پیشرفت کند، ما هم می‌توانیم به صورت جدی‌تری ماجرای سیاه‌چاله را بررسی کنیم. چنین اتفاقی در آینده نزدیک رخ نخواهد داد و احتمالا باید ۵۰۰ سال صبر کنیم. اگر تا آن زمان بشر به دلایل مختلف نابود نشده باشد، از نظر فناوری توانایی به‌چالش کشیدن سیاه چاله را خواهد داشت.

آپلود مغز انسان

یکی از راه‌های انجام این کار آپلود آگاهی انسان در یک نسخه کوانتومی یا دیجیتال و فرستادن آن به سیاه چاله است. در این صورت شما نسبت به آنچه درون سیاه‌چاله رخ می‌دهد آگاهی پیدا می‌کنید؛ اما هنوز مشخص نیست که آیا بتوان راهی برای انتقال اطلاعات به بیرون پیدا کرد یا خیر. همچنین مشخص نیست که آیا آگاهی یا اطلاعات به دست آمده نابود می‌شوند یا می‌تواند پایدار باقی بماند.

استفاده از حباب وارپ

برخی دانشمندان احتمال زنده ماندن انسان در سیاه چاله را با کمک سپرهای حافظتی ممکن می‌دانند. مثلاً حباب وارپ را در نظر بگیرید که می‌تواند بافت فضازمان را خم کرده و عملاً با موجی مشخص شما را پیش ببرد. درون این حباب نیروی کشنده احساس نمی‌شود و شما تا لحظات پایانی حضور در سیاه چاله و نزدیک شدن به تکینگی نسبت به همه چیز آگاهی خواهید داشت.

البته اگر انسان بتواند روزی سپری با چگالی انرژی منفی بسازد ماجرا جذاب‌تر نیز می‌شود در این موقعیت شما می‌توانید نیروی گرانش را هم خنثی کنید و پس از گردش در نقاط مختلف سیاه‌چاله از آن بیرون بیایید. تصور کنید لحظه بلعیده شدن یک ستاره بزرگ در سیاه چاله قرار دارید.

کپسول اتساع زمان

گروهی از پژوهشگران فکر می‌کنند ایده‌هایی مثل سپر محافظتی چندان منطقی نیست و انسان توانایی زنده ماندن طولانی مدت در سیاهچاله را ندارد. در نتیجه باید حضور کوتاه مدت در آن را بپذیرد. این گروه استفاده از کپسول اتساع زمان را بهترین گزینه می‌دانند. این کپسول می‌تواند با مدیریت نیروی گرانش وارد شده و تغییر در بافت فضا-زمان سرعت گذاشتن زمان را برای شما تغییر دهد.

متاسفانه هرچند کپسول اتساع زمان نیز با انرژی منفی ماده عجیب ساخته خواهد شد و دسترسی به آن چندان نزدیک نیست. اگر با این کپسول وارد سیاه چاله بشوید، همه چیز تغییر می‌کند. زمان از نظر شما عادی می‌گذرد و تصور می‌کنید که مثلاً ۵۰ سال را درون سیاه چاله گذرانده‌اید. بدن فرد نیز با همین مقیاس پیر می‌شود. هرچند از دید ناظر بیرونی حرکات شما فوق‌العاده آهسته شده و مثلاً ۱۰ روز طول می‌کشد تا انگشتتان خم بشود.

بیشتر بخوانید