تصور کنید پردازندهای آنقدر قدرتمند باشد که بتواند صدها بازی را بهطور همزمان اجرا کند و حتی متوجه آن نشوید. این دقیقاً همان کاری است که AMD Threadripper Pro 9995WX انجام داده است؛ هیولایی ۹۶ هستهای که نهتنها ۴۰۰ نسخه DOOM را همزمان اجرا کرده، بلکه حتی توانسته هشت نسخه از Crysis را نیز بدون مشکل روی خود به دوش بکشد. در ادامه با بررسی حرکت جالب و خلاقانه یکی از متخصصان باتجربه دنیای سختافزار روی قدرتمندترین پردازنده سرور تیم قرمز همراه ما باشید.
وقتی پردازندهای فراتر از مرزهای تخیل عمل میکند
در دنیای سختافزار، همیشه آزمونهایی وجود داشتهاند که هدفشان سنجش قدرت پردازندهها در مرز تواناییهایشان است؛ از اجرای سنگینترین بازیها تا پردازشهای چندلایه در نرمافزارهای تخصصی. اما گاهی یک سیستم چنان فراتر از حد انتظار ظاهر میشود که حتی آزمونهای سنتی توانایی سنجش آن را ندارند. این بار، قهرمان ما پردازنده غولپیکر AMD Threadripper Pro 9995WX است که با کمک یک کاربر باتجربه و البته کمی شوخطبع، نمایشی تاریخی از قدرت خود ارائه کرده است.
قبل از هر توضیحی بگوییم که نسخه کامل ویدئو را در ادامه برای شما قرار دادهایم ولی اگر شما هم حوصله تماشای تمام 24 دقیقه آن را ندارید، در ادامه داستان با توضیح نکات مهمش میتوانید همراه ما باشید.
آغاز داستان؛ وقتی پرسش قدیمی دوباره زنده شد
ماجرا از ویدئوی جدید کانال Level1Techs آغاز شد. «وندل»، مجری و تحلیلگر سختافزار این کانال، پیش از ورود به اصل بررسی سیستم خود، با لبخند به پرسشی قدیمی و خاطرهانگیز اشاره کرد: «(آیا این سیستم) میتواند Crysis را اجرا کند؟»
پاسخ وندل البته برای خورههای دنیای سختافزار هم آشنا بود و هم غافلگیرکننده:
نه دقیقاً، چون نسخه اصلی Crysis زمانی که با حجم بسیار زیادی از حافظه ویدئویی (VRAM) مواجه میشود، دچار کرش میکند. اما میتوان هشت نمونه از آن را همزمان اجرا کرد؛ چرا که در این حالت، هر کدام ۲۴ گیگابایت VRAM دریافت میکنند.
وندل این توانایی را «یک شاهکار مهندسی مدرن» خواند، چرا اگر بخواهیم از دید سختافزاری به این موضوع نگاه کنیم با سیستمی روبرو هستیم که تنها با دو کارت فیزیکی، هشت پردازنده گرافیکی مستقل ۲۴ گیگابایتی را در اختیار نرمافزار، بازی یا هر عامل استفادهکننده دیگری قرار خواهد داد.
نمایش اصلی؛ چهارصد نسخه Doom بهطور همزمان
وندل پس از این مقدمه، سراغ بخش اصلی میرود که باز هم برای اهل دنیای سختافزار بسیار جذاب است: آزمایش بازی Doom روی این غول پردازشی. او ابتدا ۹۶ نسخه از بازی را همزمان روی بستر سیستم اجرا کرد، عددی که دقیقاً با ۹۶ هسته و ۱۹۲ رشته پردازشی Threadripper Pro 9995WX تطابق دارد.
نکته جالب دیگر این است که وندل برای بررسی توانایی مالتی تسکینگ، تست Cinebench 24 را هم در همین حالت اجرا کرده تا ببیند مدیریت این حجم از تسکها چطور انجام میشود؛ همانطور که انتظار داشتیم، سیستم بدون کوچکترین نشانهای از فشار، همه تستها را با صحت و امتیاز قابل قبولی پشت سر گذاشته است.
اما نقطه اوج نمایش در دقیقه ۲۱ ویدئو رخ داد؛ جایی که وندل توانست ۴۰۰ نسخه Doom را به شکل همزمان اجرا کند. این کار با استفاده از چهار ماشین مجازی، هر کدام با ۱۰۰ نسخه فعال از بازی، انجام شد. جالب آنکه در این شرایط وندل متوجه شد که این حجم از تسک اجرا شده تنها توانسته چهار یا پنج چیپلت از مجموع ۱۲ چیپلت پردازنده را درگیر پردازش این حجم کاری کند!
اتفاق جالب پشت صحنه
در میانه این آزمایشها زمانی را میتوانید ببینید که وندل سهواً ۱۰۰ نسخه از Doom را در پسزمینه فعال گذاشته و متوجه آن نشده است. این موضوع زمانی مشخص شد که امتیاز Cinebench 24 اندکی پایینتر از حد انتظار بود و آنجا بود که وندل به اشتباه ناخواسته خودش پی برد. اما باز هم جالب اینجاست که این شرایط هم عملاً به بهترین شکل توسط پردازنده غول AMD مدیریت شده و حتی اجرای دهها بازی سنگین بهطور همزمان، تأثیر محسوسی بر عملکرد کلی پردازنده نگذاشت.
مشخصات کامل سیستم Falcon Talon
سیستمی که این آزمایشها بر روی آن انجام شد، یک ورک استیشن قدرتمند Falcon NorthWest Talon است که هماکنون هم توسط کاربران قابل خریداری است. مهمترین بخش این سیستم، پردازنده ۹۶ هستهای Threadripper Pro 9995WX است که با دو کارت گرافیک RTX Pro 6000، هر یک با توان ۶۰۰ وات، در مجموع ۱۹۲ گیگابایت حافظه ویدئویی در اختیار کاربر قرار میدهد.
پیکربندی پیشفرض سیستم شامل ۲۵۶ گیگابایت حافظه اصلی (RAM) بوده اما وندل برنامه دارد آن را با پیکربندیهای ۵۱۲ گیگابایتی و حتی ۶۴ گیگابایتی نیز بررسی کند. به گفته او، «استفاده از ماژولهای دو رنک در هر هشت کانال حافظه، بهترین تعادل کارایی را ایجاد میکند.»
این ایستگاه کاری بر پایه مادربرد Asus WRX90 Sage SE ساخته شده و با اسلاتهای متعدد رم و PCIe، به همراه انواع درگاههای پرسرعت، انعطافپذیری بالایی دارد. کولینگ پردازنده توسط خنککننده مایع یکپارچه (AiO) از برند SilverStone انجام میشود و کیس دستگاه با طراحی اختصاصی Level1Techs و وندل تزئین شده است. نکته جالب دیگر این ویدئو این است که برخلاف بسیاری از خورههای دنیای گیم و سختافزار، وندل، نبود نورپردازی RGB را یک مزیت میداند.
اورکلاک، توان مصرفی و مقیاسپذیری
وندل این پردازنده را بهطور دائمی اورکلاک کرده است که به گفته او «بهطور میانگین افزایش عملکردی حدود ۱۸ درصد» به همراه دارد. خبر خوب دیگر این است که این اورکلاک توان حرارتی طراحیشده (TDP) پردازنده را از ۳۵۰ وات به ۷۰۰ وات افزایش میدهد، اما سیستم همچنان در پردازشهای سنگین و طولانیمدت پایدار باقی میماند.
او همچنین اشاره میکند که «بنچمارکهای سنتی عملاً کارایی واقعی این سطح از پردازنده را نشان نمیدهند» و تنها پروژههای واقعی، مانند پردازش بافتهای 12K، قادر به نمایش تفاوت واقعی هستند. معماری این پردازنده نیز به شکلی است که «هر چیپلت مسیر ارتباطی اختصاصی خود را به تراشه I/O دارد» که تأثیر مستقیمی بر کارایی دارد.
مخاطبان واقعی چنین سیستمی چه کسانی هستند؟
هرچند اجرای همزمان صدها بازی یک نمایش جذاب و دیدنی است، اما این ایستگاه کاری برای چنین کارهایی ساخته نشده است. کاربران اصلی چنین سیستمهایی معمولاً توسعهدهندگان و ادیتورهای حرفهای محتوا، متخصصان هوش مصنوعی و فعالان حوزه شبیهسازی و مجازیسازی هستند که نیاز به منابع پردازشی بسیار گسترده و توان گرافیکی فوقالعاده بالا دارند.
نظر شما در مورد این سیستم چیست؟ اگر آن را در اختیار داشتید سراغ چه کارهایی میرفتید؟
source